HUGO KAAGMAN STENCIL KING
2008 Fences,
Geuzenveld, Amsterdam, NL
Art in New West Amsterdam
West Kunst Straat Kunst
Op de hekken rond de bouwplaats is een expositie ingericht met grote houten panelen, die zijn beschilderd door de Amsterdamse kunstenaar Hugo Kaagman. Deze kunstenaar is bekend geworden
eind jaren ’70 door zijn typische sjabloon graffiti. Hij snijdt mallen uit karton die hij vervolgens met een spuitbus overal op kan spuiten. Zo heeft hij muren gespoten over hele wereld in opdracht en ook
illegaal op vergeten plekken. Ook maakt hij schilderijen die in galeries en musea worden geëxposeerd. De techniek van het sjabloneren is op dit moment heel erg in de mode. In het Engels heet het
Stencil Graffiti en deze techniek is populair geworden door de Engelse kunstenaar Banksy, die de afgelopen jaren de held is geworden voor een hele nieuwe generatie Straatkunstenaars. Werd Graffiti
Art wat betreft vormentaal eerst overheerst door de Amerikaanse metroschilderingen met letters en cartoons, die uit de vrije hand werden gespoten, nu is er meer aandacht voor de inhoudelijke
betekenis. Sjablonen worden uitgesneden van foto’s en zijn zeer realistisch. Door verschillende combinaties ontstaan collages voor een ieder direct herkenbaar en tot denken aanzetten of gewoon alleen
maar mooi zijn. Kunstenaar Kaagman heeft op reizen door o.a. Marokko, Turkije en Suriname een voorliefde ontwikkeld voor traditionele motieven, die hij integreert met tradities uit zijn eigen land zoals
het Delfts blauw en verder invult met eigentijdse taferelen.
Het thema is platteland en stad. Panelen met abstracte motieven worden afgewisseld door figuratieve elementen. De abstracte schilderingen bestaan uit tegelmotieven die door herhaling elkaar
versterken, het zijn constructieve motieven waarmee een groter harmonieus geheel wordt gecreëerd. Een mozaïek als smeltkroes van culturen. Geometrische patronen deels ontleend aan de Arabische
cultuur en deels ontworpen volgens dezelfde principes zoals het zebra patroon zijn niet alleen decoratief, maar vormen ook een meditatieve mandala. Door er lang naar te kijken krijgt men innerlijke rust.
De figuratieve panelen geven een duidelijke knipoog naar het plattelandsleven, zoals de koe, kikker en vis en een visserman in een bootje met een Hollandse molen.
Verwijzingen naar de grote stad zien we in de skyline met flatgebouwen met op de voorgrond auto’s. Een paneel met twee mannen aan een vergadertafel is een knipoog naar de Stadsdeelraad, die
zich inzet voor verbetering van de levensomstandigheden en bebouwing.
Een vrouw met hoofddoek en sigaret staat symbool voor nieuwe en oude taboes. Het is filmster Brigitte Bardot met haar omstreden denkbeelden en vergane schoonheid, die destijds nog gewoon een
hoofddoek droeg zonder religieuze bijbedoelingen en met een sigaret die toen nog niet taboe was, maar voor stoerheid stond. Zo veranderen de waarden en normen met elke nieuwe generatie door
ontwikkeling en integratie.
Delftsblauwe hoekmotieven zien we op een tweetal panelen verwijzend naar de Nederlandse tradities die verdwijnen en opnieuw worden opgepikt. Een paneel met een schotel met een wegrennende
jongen staat voor sportiviteit, de bladeren om de schotel zijn een soort lauwerkrans waardoor het een medaille lijkt. Of is het een wegrennende gauwdief die de buurt terroriseert?? Kunst is nooit
eenduidig, de kijker kan zijn eigen interpretatie maken. Een plaats die in feite rommelig is en wacht op een bouwimpuls is nu getransformeerd in een openlucht galerie. Dag en nacht zichtbaar voor
passanten. En zoals kunstenaar-dichter Lucebert reeds zei “Alles van waarde is weerloos”, zo zijn deze werken ook kwetsbaar en overgeleverd aan de goede bedoelingen van de buurt. Men kan er van
genieten of men kan zich erop af reageren. Aanstoot zal men er niet aan nemen, maar uit verveling zou het beschadigd kunnen worden. Deze plaatsing van deze kunst is een graadmeter voor de
waardering van kunst in de openbare ruimte van Geuzenveld. Een gebaar van goede wil en hoop op een mooie toekomst van de buurt.
